درس 4و 5فعل امر

فعل امر:

 

وقتي مي خواهيد از کسي خواهش يا درخواستي داشته باشيد يا به کسي دستور دهيد از فعل امر استفاده مي کنيد. 

 

فعل امر: از ۶ صيغه مخاطب فعل مضارع ساخته مي شود.

 

1-حروفمضارعه(ت) را از اول فعل مضارع برداريم.

 

 

2آخر فعل را ساکن کنيم. وقتي حرف مضارعه را حذف کرديم، اگر حرف بعدي صدا دار نبود،

 

بايد يک همزه بر سر فعل بياوريم .

 

اعراب همزه را از عين الفعل فعل بر مي داريم به صورت زير:

 

 

1- اگر عين الفعل (فتحه و كسره ) باشد ،حرکت همزه مي شود (كسره) .

 

 

2-اگرعين الفعل (ضمه) باشد، حرکت همزه مي شود(ضمه ُ).

 

 

 -اگر در آخر فعل مضارع نون عوض رفع (نون درآخر اغلب  صيغه ها جز در جمع مؤنث) آمده باشد آن را حذف مي کنيم

درس 6 فعل نهي 

 

 فعل نهي نيز مانند فعل امر از شش صيغه مضارع مخاطب ساخته مي شود.

 

 

 2 – فعل نهي با حرف «لا» ساخته مي شود که به آن «لا»ي نهي مي گويند. تکتُبُ = لا تکتُبْ 

3– پس از قرار دادن «لا»ي نهي فعل مضارع را مجزوم مي کنيم. - مجزوم کردن

 

يعني: تبديل (ضمه) به (سکون)ْ يا حذف نون عوض رفع. · تنها صيغه جمع مؤنث مجروم نمي شود در لاي نفي فعل مضارع مجزوم نمي شود

«لا» هم علامت نفي است و هم علامت نهي.

 

 

1- در نهي هنگامي که در اول کلمه «لا» را مي آوريم حرف آخر جمله را مجزوم مي کنيم

 

يا نون عوض رفع آن را حذف مي کنيم. 

 

2- در نفي فقط «لا» را در اول کلمه مي آوريم و به باقي حروف دست نمي زنيم. 

 

 

3- نون جمع مؤنث است هيچ گاه حذف نمي شود       

 

  4-  در جمع مذکر،پس از حذف «ن» حرف «ا» مي گذاريم که البته خوانده نمي شود.

 

جمله اسميه

 

- جمله اي که با اسم شروع شود جمله اسميه نام دارد.

 

 

جمله اسميه در زبان عربي از ۲ قسمت اصلي تشکيل شده است:

۱ – مبتدا

۲ – خبر

 

 

 

 

  ويژگي هاي مبتدا:

 

- مبتدا همواره مرفوع است يعني يکي از علامتهاي رفع ُ(ضمه و اون) را داراست.

- مبتدا مي تواند اسم خاص – داراي ال با تنوين – ضمير منفصل و اسم اشاره باشد . 

 

   خبر:

 

اسم مرفوع که معمولاً با تنوين است. مانند : امامُ – مفيدُ

(در ابتداي جمله) شرح مبتدا:  مبتدا + خبر = جمله اسميه

 

 

جمله فعليه

 

- جمله اي که با فعل شروع مي شود جمله فعليه مي باشد.

 

 

جمله فعليه از دو جزء اصلي تشکيل شده است:

فاعل و فعل

 

 

- فاعل نيز مانند مبتدا و خبر همواره مرفوع است.

 

 

- فعل در اول جمله همواره به صورت مفرد به کار مي رود هر چند فاعل آن مثني يا جمع باشد.

 

فعل و فاعل از نظر جنس مانند يکديگرند. 

يکي ديگر از اجزاي جمله فعليه مفعول مي باشد – مفعول کسي يا چيزي است که فعل روي آن انجام مي شود.

مفعول:

اسمي منصوب است که معمولاً پس از فاعل به کار مي رود و علامت نصب نشانگر مفعول است.

 

جار و مجرور:

جار حرفي است که قبل از اسم به کار مي رود و آن را مجرور مي کند ( ا - في – مِن – الي – علي)

مجرور اسمي است که پس از حرف جار به کار مي رود.

 

 

جار و مجرور معمولاً در آخر جمله به کار مي روند. 

نظرات شما عزیزان: